Osteochondrose

Osteochondrose- een ziekte van wereldklasse, omdat mensen over de hele wereld er last van hebben (40-90%). Deze pathologie komt in de meeste gevallen voor bij mensen van volwassen leeftijd, na 30 jaar. Rugpijn in het dagelijks leven wordt vaak toegeschreven aan deze ziekte. In ons artikel zullen we de gedetailleerde symptomen bekijken, de oorzaken en behandelingsmethoden voor osteochondrose ontdekken. In de geneeskunde wordt over deze aandoening gesproken als een laesie van de weefsels van de wervelkolom van een degeneratief-dystrofische aard. Osteochondrose gaat gepaard met laesies van de tussenwervelschijven, gewrichtsoppervlakken, wervellichamen en ligamenten. In de regel worden bij osteochondrose eerst botten en ligamenten aangetast.

Er zijn verschillende stadia in de ontwikkeling van osteochondrose. Laten we ze in meer detail bekijken:

• Osteochondrose in het beginstadium lijkt op uitdroging van de nucleus pulposus, wat een afname van de positie van de wervel veroorzaakt. Om het de lezer duidelijker te maken, zullen we uitleggen wat de nucleus pulposus is. Deze medische term geeft het inwendige van de tussenwervelschijf aan, weergegeven door halfvloeibare (bindweefselvezels) en gelatineuze (chondrine) componenten. Tijdens deze periode heeft de patiënt scheuren in de annulus fibrosus.
• De volgende fase is nauw verwant aan de vorige: door de verzakking van de wervel zakken ligamenten en spieren door. Deze aandoening veroorzaakt motorische onbalans van de wervels. Deze periode wordt gekenmerkt door spondylolisthesis, of, in eenvoudige bewoordingen, de verplaatsing van de wervels.
• De derde fase in de ontwikkeling van osteochondrose wordt gekenmerkt door meer opvallende manifestaties voor een gewoon persoon - uitsteeksels van tussenwervelschijven (uitsteeksel van hun inhoud) en artrose.
• De laatste fase van osteochondrose wordt geassocieerd met osteofyten. Ons lichaam, dat de "losheid" van de wervels opmerkt, probeert de wervelkolom terug te brengen naar zijn oorspronkelijke functies: ondersteunend en beschermend. Hiervoor verschijnen botgroei op de oppervlakken van de wervels, die osteofyten worden genoemd. In dezelfde periode vindt de groei van fibreus weefsel plaats. Het resultaat van deze processen is de immigratie van het motorsegment van de wervelkolom in de schaal.

Osteochondrose is een meersoortenziekte. Wijs osteochondrose van de cervicale, thoracale en lumbosacrale regio's toe, evenals een veel voorkomend type osteochondrose. In de medische praktijk komt osteochondrose van het kniegewricht steeds vaker voor.

De redenen voor de ontwikkeling van osteochondrose

De redenen voor de ontwikkeling van deze ziekte zijn talrijk en niet altijd gemakkelijk te bepalen. Mensen worden dichter bij het ontstaan van osteochondrose gebracht door een sedentaire levensstijl, die tegenwoordig zo gewoon is, overgewicht, slechte gewoonten (met name roken), ongezonde voeding, platvoeten, zware lichamelijke inspanning en een gestoorde houding. Verwonding van de wervelkolom kan bijdragen aan het optreden van osteochondrose en kan zich ook ontwikkelen door een genetische aanleg. Verstoorde stofwisseling, infecties, aangeboren afwijkingen en leeftijdsgebonden veranderingen zijn veelvoorkomende oorzaken van de ontwikkeling van deze ziekte. Een interessant feit is het verband tussen de ontwikkeling van osteochondrose en trillingen. Dit geldt direct voor bestuurders van landbouwmachines of machinisten.

De huidige osteochondrose heeft geen ernstige leeftijdsbeperkingen - het komt zowel voor bij oudere mensen als bij jonge mensen. Er is een mening dat de ontwikkeling van osteochondrose wordt geassocieerd met zoutafzettingen, maar het is niet helemaal waar. Zoutafzettingen zijn waarschijnlijk een gevolg van osteochondrose. De oorzaak van pijn bij osteochondrose is vaak de irritatie van de zenuwwortels, die in de geneeskunde irritatie wordt genoemd. Vasculaire aandoeningen tegen de achtergrond van osteochondrose ontwikkelen zich op basis van een schending van de innervatie van het vasomotorische systeem.

Symptomen van osteochondrose

Het meest voor de hand liggende symptoom van osteochondrose is pijn en ongemak. De pijn is niet altijd blijvend; het kan periodiek verergeren en dan verdwijnen. Deze symptomen gaan vaak gepaard met gevoelloosheid in de ledematen. In de meeste gevallen straalt de pijn uit naar de linkerkant van het lichaam. Als u de symptomen van deze ziekte bij uzelf opmerkt, haast u dan naar een specialist - een therapeut of neuroloog. Vroege detectie van osteochondrose zal de effectiviteit van de behandeling verbeteren.

Bij osteochondrose klagen patiënten vaak over verhoogde vermoeidheid. Een interessant kenmerk, op het eerste gezicht is het niet duidelijk hoe het verband houdt met deze ziekte, iskilte van de ledematen. Hoofdpijn en duizeligheid gaan vaak gepaard met osteochondrose. Een kenmerkend kenmerk van de ziekte is ook hoge oogvermoeidheid en zelfs verlies van gezichtsvermogen. Bij osteochondrose van de lumbosacrale wervelkolom kunnen patiënten problemen met het voortplantingssysteem ervaren. Het is belangrijk voor vrouwen om te weten dat osteochondrose het normale verloop van de zwangerschap en de conceptie kan verstoren. Elk type osteochondrose heeft zijn eigen karakteristieke kenmerken. Dus, met de cervicale vorm van de ziekte, zijn er tekenen in de vorm van hoofdpijn (vooral tijdens hoofdbewegingen), duizeligheid bij het draaien van het hoofd, verminderde gevoeligheid van het getroffen gebied, pijn in de nek, schouderblad, armen en borst. Een interessant en niet bijzonder aangenaam symptoom van osteochondrose van de cervicale wervelkolom is een schending van de mobiliteit van de tong. Thoracale osteochondrose is zeldzaam en wordt gekenmerkt door pijn in het borstbeen, vooral bij het ademen. Pijn kan uitstralen naar de maag, het hart en de lever. Deze soort wordt ook gekenmerkt door gevoelloosheid, alleen nu in het borstgebied. Met de lumbosacrale vorm van pathologie klagen patiënten vaak over pijn die uitstraalt naar de benen. Een ander symptoom van dit type osteochondrose is parese van de onderste ledematen.

Methoden voor de diagnose van osteochondrose

Alvorens diagnostische onderzoeken te starten, verzamelt de neuropatholoog de geschiedenis van de patiënt en onderzoekt hij zorgvuldig zijn klachten. Osteochondrose heeft gemeenschappelijke symptomen bij sommige andere ziekten, dus het is belangrijk om pathologieën te kunnen onderscheiden. Röntgenonderzoeken zullen helpen om de diagnose van osteochondrose te bevestigen: radiografie, myelografie en computertomografie.

Met een algemeen röntgenonderzoek kunt u een röntgenfoto van de wervelkolom of een deel ervan maken. Zo kan de arts de locatie bepalen die door de ziekte is aangetast. Voor de duidelijkheid zullen we uitleggen hoe osteochondrose kan worden vastgesteld met behulp van röntgenfoto's: het beeld toont een vernauwing van de tussenwervelschijf, de aanwezigheid van botgroei (osteofyten) of een verandering in de vorm van het wervelsegment.

Myelografisch onderzoek is moeilijker dan radiografisch onderzoek. Dit komt door bepaalde manipulaties die artsen moeten uitvoeren tijdens myelografie: een contrastvloeistof wordt in het ruggenmergkanaal geïnjecteerd. Dit kan gevaarlijk zijn voor de patiënt: ten eerste kan een allergische reactie op de geïnjecteerde stof ontstaan en ten tweede kan het ruggenmerg beschadigd raken als de punctie niet lukt. Desondanks kunnen specialisten met een goed uitgevoerde myelografie de interne structuur van het ruggenmergkanaal onderzoeken. Deze methode is vooral belangrijk voor de diagnose van een hernia.

CT (computertomografie) en MRI (magnetic resonance imaging) zijn de meest effectieve en moderne methoden om osteochondrose en aandoeningen van de wervelkolom met vergelijkbare symptomen te onderscheiden.

Behandeling van osteochondrose

Behandeling van osteochondrose wordt op een uitgebreide manier uitgevoerd. Een dergelijke therapie werkt om het belangrijkste syndroom en de oorzaken van de ziekte te elimineren. Om osteochondrose te bestrijden, gebruiken artsen acupunctuur, vacuümbehandeling, manuele therapie, laserbehandeling, tractie, elektrische stimulatie, farmacologie en magnetopunctuur. De belangrijkste taak voor het verkrijgen van een effectieve behandeling is de tijdige detectie van de ziekte. Mensen die met deze ernstige ziekte worden geconfronteerd, maken zich zorgen over de hoofdvraag: is het mogelijk om osteochondrose te genezen? Het antwoord hierop hangt af van de vorm en mate van osteochondrose. Als de behandeling van de ziekte in de eerste fase wordt gestart, kunt u permanent van osteochondrose afkomen.

Voor de behandeling van osteochondrose gebruiken artsen medicatie en niet-medicamenteuze methoden. Onder de geneesmiddelen die worden gebruikt bij de behandeling van osteochondrose, is het de moeite waard om te benadrukken:

• Steroïdeloze ontstekingsremmers. Ze helpen pijn en ontstekingen te elimineren. NSAID's kunnen worden voorgeschreven voor plaatselijk gebruik in de vorm van zalven en gels.
• Novocaine blokkade. Ze gaan effectief om met pijn.
• Steroïde medicijnen. Ze worden gegeven als epidurale en intramusculaire injecties.
• Spierverslappers. Dergelijke remedies helpen de patiënt spierspasmen te bestrijden.
• Vitamine B1, B6 en B12. Ze zullen de metabolische processen helpen verbeteren die nodig zijn voor de gezondheid van de wervelkolom.

Voorbeelden van niet-medicamenteuze behandeling zijn gevarieerd, interessant en plezierig. Om te gaan met de manifestatie van osteochondrose zonder medicijnen zal helpen:

• Oefentherapie;
• fysiotherapie;
• massage;
• manuele therapie;
• tractie;
• reflexologie.

Laten we deze behandelmethoden eens nader bekijken. Fysiotherapie-oefeningen bij osteochondrose zijn een selectie van fysieke oefeningen om compressie van zenuwwortels te elimineren, een correcte houding aan te nemen en het spierkorset te versterken. Oefentherapie helpt de ontwikkeling van complicaties van osteochondrose te voorkomen. Dergelijke fysieke activiteit helpt de belasting direct op de wervelkolom te verminderen en verbetert ook de bloedtoevoer.

Fysiotherapieprocedures worden voorgeschreven aan patiënten met osteochondrose om pijn en ontsteking te elimineren. In deze richting werken elektroforese, ultrageluid, laser- en magneetbehandeling effectief. De massage stimuleert de bloedsomloop en verlicht spierspanning. Niet alleen therapeutische massage helpt pijn te elimineren, maar ook manuele therapie. Bovendien helpt het om de mobiliteit van de wervels te herstellen en de houding te corrigeren.

Tractie . . . wat is het? Daaronder verbergt op het eerste gezicht een onbegrijpelijk woord een eenvoudige betekenis - "uitrekken". De wens om de wervelkolom te strekken is waarschijnlijk bekend bij alle mensen die lijden aan osteochondrose. In de geneeskunde van vandaag zijn er speciale apparaten waarmee u dit kunt doen. Met deze procedure kunt u van pijn afkomen en de tussenwervelruimte vergroten.

Een andere interessante methode van niet-medicamenteuze behandeling van osteochondrose is reflexologie. Het is nauw verwant aan acupunctuur, omdat het de reflexogene punten van het menselijk lichaam beïnvloedt.

De beste remedie voor osteochondrose

Een ideale remedie voor osteochondrose moet pijn en ontsteking elimineren, de bloedcirculatie verbeteren, kraakbeen en gewrichtsmobiliteit herstellen en ook depressieve aandoeningen bij de patiënt neutraliseren. Een complex van goed gekozen medicijnen kan al deze taken aan. In dit deel van het artikel zullen we al deze medicijnen nader bekijken.

Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, of NSAID's, voor osteochondrose

NSAID's helpen een patiënt met osteochondrose om pijn, ontsteking en zwelling te overwinnen. Deze geneesmiddelen kunnen zowel voor uitwendig gebruik in de vorm van zalven en gels als voor inwendig gebruik in de vorm van tabletten en injectieoplossingen worden geproduceerd. Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen kunnen van verschillende groepen zijn:

• Een groep geneesmiddelen met de werkzame stof diclofenac. Deze medicijnen versterken het analgetische effect van andere pijnstillers en verminderen ontstekingen. Het nadeel van deze groep is de onmogelijkheid van gebruik tijdens zwangerschap en borstvoeding.
• In tegenstelling tot eerdere geneesmiddelen, zijn geneesmiddelen van de ibuprofen-groep goedgekeurd voor gebruik bij zwangere en zogende vrouwen onder toezicht van een arts. De stof wordt goed verdragen en kan daarom aan kinderen worden toegediend.
• De ketoprofen-groep van geneesmiddelen heeft een versneld analgetisch effect.
• De nieuwe generatie NSAID's omvat de Nimesulide-groep. Ze hebben minimale bijwerkingen.

Vaatverwijdende medicijnen voor osteochondrose

Vernauwing van bloedvaten bij osteochondrose wordt waargenomen in verband met pijn en overbelasting van de spieren. Als gevolg hiervan treedt zuurstofgebrek van beschadigde weefsels op en als gevolg daarvan wordt de functionaliteit van interne organen aangetast. Om dergelijke complicaties te voorkomen, schrijven artsen vaatverwijdende medicijnen voor aan hun patiënten.

Spierverslappers voor osteochondrose

Spierverslappers ontspannen de spieren en hebben een kalmerend effect. Het heeft een gunstig effect op de doorbloeding en helpt de pijnstillende werking van NSAID's. Spierverslappers helpen ook het genezingsproces van beschadigde weefsels te versnellen.

Chondroprotectors voor osteochondrose

Chondroprotectors en vitaminecomplexen helpen het kraakbeenweefsel te herstellen. Onder chondroprotectors worden middelen verstaan die niet alleen het kraakbeenweefsel herstellen, maar ook de mobiliteit in het gewricht. Fatsoenlijke medicijnen in deze groep zijn producten op basis van chondroïtine en glucosamine.

Kalmerende middelen voor osteochondrose

Het lijkt erop, waarom sedativa nemen bij de behandeling van osteochondrose? Het antwoord is niet zo ingewikkeld als je zou denken: pijn die een persoon lange tijd volgt, kan gemakkelijk depressieve toestanden en frequente stress veroorzaken. In de meeste gevallen is het voldoende om een tinctuur van valeriaan of moederkruid te nemen.

De behandelende arts moet de middelen selecteren voor de behandeling van een dergelijke ernstige ziekte als osteochondrose.

Korset voor osteochondrose

Bij de complexe behandeling van osteochondrose van welke aard dan ook, vinden artsen het nuttig om een korset te dragen. Korsetten zijn speciaal gemaakt voor de cervicale, thoracale en lumbale regio's, of voor volledige fixatie van de wervelkolom. In het geval van thoracale osteochondrose worden korsetten van speciaal stretchmateriaal met metalen of plastic spalken aan de binnenkant gebruikt. Voor lumbale osteochondrose worden korsetten met stijve kruis- en longitudinale inzetstukken van metaal of plastic gebruikt. Neem als materiaal voor de productie een verbandband of neopreen. Een nekkorset wordt een kraag genoemd en is stijf. Korsetten die de hele wervelkolom fixeren, worden ook wel houdingscorrectors genoemd. Korsetten zijn verkrijgbaar in soft, medium en hard. De mate van stijfheid van het korset wordt op individuele basis door de behandelend arts voorgeschreven.

Het dragen van een korset voor osteochondrose helpt de rugspieren te versterken, pijn te verminderen, de houding te verbeteren, de ontwikkeling van complicaties te voorkomen en het herstel te versnellen. Er zijn bepaalde regels bij het dragen van een korset. Patiënten met osteochondrose moeten zeker een specialist raadplegen over de selectie en de noodzaak om een korset te gebruiken. Voor de eerste keer wordt het korset niet langer dan 15 minuten aangetrokken en daarna kan het niet meer dan 6 uur per dag worden gedragen.

Preventie van osteochondrose

Preventie is van groot belang voor het behoud van de gezondheid van de wervelkolom en het voorkomen van exacerbaties van osteochondrose. Voor preventie is het noodzakelijk om een gezonde en actieve levensstijl te leiden, oefeningen te doen en eventueel overgewicht te bestrijden. Stress en nerveuze schokken kunnen ook de ontwikkeling van osteochondrose veroorzaken. Daarom is het belangrijk om je psycho-stabiliteit in de gaten te houden en stressvolle situaties te vermijden. Trauma's die eenmaal zijn ontvangen, kunnen in de loop van de tijd niet op de beste manier reageren, dus moeten ze vanaf de kindertijd worden vermeden. Juiste voeding voor osteochondrose en voor de preventie ervan is van bijzonder belang.

Dieet voor osteochondrose

Sommige deskundigen praten over de belangrijke rol van voeding bij de gezondheid van de wervelkolom. Voedsel dat door een persoon wordt geconsumeerd, moet hem voorzien van stoffen die kraakbeenweefsel synthetiseren. We hebben het over mucopolysacchariden in gelei, gelei-vlees, gelatine. Het is belangrijk om voldoende vochtinname te beheersen, omdat een gebrek hieraan leidt tot uitdroging van de tussenwervelschijven. Eiwitten zijn nuttig in een normaal dieet, en vooral in de aanwezigheid van osteochondrose. Deze stoffen kunnen worden verkregen uit vlees, noten, vis, bonen en aubergines.

Mineralen en vitamines versterken het botweefsel. We kunnen dus calcium halen uit harde kazen, zuivelproducten, bonen en slablaadjes. Het is belangrijk om te onthouden dat vitamine D, dat voorkomt in eieren, boter en zeevis, essentieel is voor de opname van calcium. Magnesium helpt calcium in botweefsel vast te houden en voorkomt dat het uit het lichaam wordt weggespoeld. Magnesium kan worden verkregen door het eten van komkommers, noten en zonnebloempitten. Veel mensen weten van het fosforgehalte in vis, maar dat dit element ook voorkomt in erwten, sojabonen, zemelen en witte kool is minder bekend. De bronnen van mangaan zijn kippenvlees, dooiers, kwark, aardappelschillen en bananen.

Onder de vitamines is het de moeite waard om de speciale rol van de groepen A, B en C te benadrukken. De bron van vitamine A is rauwe eieren, lever, wortelen en meloenen. Varkensvlees, rundvlees, zeevruchten, champignons en granen bevatten vitamine B. Ascorbinezuur, dat we al sinds onze kindertijd kennen, wordt aangetroffen in vers fruit en groenten.

Dus als we kijken naar de producten die deel uitmaken van het dieet voor osteochondrose of voor de preventie ervan, zullen we zien dat u uit deze lijst een menu kunt maken met zeer smakelijke en gevarieerde gerechten.

Laten we het nu hebben over verboden voedingsmiddelen. De zwarte lijst met producten voor osteochondrose omvat: zout, augurken en marinades, hete specerijen, halffabrikaten, suiker (kan worden vervangen door honing), frisdrank en koffie.

Complicaties van osteochondrose

Osteochondrose bij afwezigheid van de juiste behandeling kan de patiënt tot invaliditeit leiden. Complicaties van deze pathologie zijn onder meer:

• Spinale stenose door vernauwing van het kanaal. Dit veroorzaakt gevoelloosheid in de ledematen en loopstoornissen.
• Knijpen van de spinale zenuwen.
• Uitsteeksel van tussenwervelschijven en later hernia tussenwervelschijven.
• Radiculitis.
• Lumbago en ischias.
• Vegeto-vasculaire dystonie.
• Hernia van Schmorl.
• Verplaatsing van de wervels.
• Migraine en hoofdpijn.

Bij osteochondrose van de cervicale wervelkolom wordt vaak een verhoging van de bloeddruk waargenomen.

In het geval van klachten over de gezondheid van de wervelkolom, haast u zich om hulp te zoeken bij een arts, want tijdig gestarte behandeling is de sleutel tot een succesvol herstel.